Vleugels uitslaan

Het kan maar zo dat tijdens mijn ochtendwandeling er woorden stromen.
Soms leidt het tot niets.
En soms is het zomaar iets.

Veel van deze stroom is voor mijzelf
en soms heb ik behoefte om de wereld mee te laten lezen.

Want dan kan ik oefenen.
Oefenen met ruimte innemen
Oefenen met zwart op wit zetten dat ik bestaansrecht heb.
Oefenen met dat ik gezien mag worden
Oefenen met het innemen van mijn plek.

En tijdens het oefenen voel ik dat mijn vleugels sterker worden.

Ik vlieg met mijn eigen sterke vleugels
Los van overtuiging, van loyaliteit en met open ogen.

Want als ik vlieg, dan zie ik wél.
Dan is alles helder en stil
Dan kan ik waarnemen
Zuiver waarnemen.
Dan voel ik
Dan weet ik
Dan zie ik
Dan hoor ik

En ondertussen geniet ik
Van wind mee
Van tegenwind
Van landen
Van weer opstijgen
Van zien en gezien worden
Van ruimte
Van lucht
Van gedragen worden door de wind

Maar vooral van vliegen!

Durf jij te vliegen?